woensdag 31 december 2008

Joost : Retro TV en meer

Joost heeft aardige fragmenten van oude tv shows en meer. Kijk maar eens bij de rubriek retro tv.
Lucille Ball, Beverly Hillbillies, Dick van Dyke, The Monkees en meer. Tegenwoordig gekoppeld aan Facebook. Ook nieuwere dingen zoals Boom Chicago. Tech and Gaming is ook een rubriek. Zo maar eens verder op verkenning.
Hier een poging om wat te embedden. Maat delen door twee, anders overlapt het beeld de rechterkolom.

<a href="http://www.joost.com/05900eb/t/The-Lucy-Show-Lucy-The-Bean-Queen">The Lucy Show: Lucy The Bean Queen</a>

Rita Niland

maandag 29 december 2008

Niet de Top 2000 op Rijnmond, reprise èn Guitar hero...

Niet de Top 2000 op Rijnmond, reprise

Ook vandaag nog kunt u op Radio Rijnmond verzoekjes indienen voor platen en cd'tjes die de officiële lijst op 'die andere zender' net niet haalden.
Gisteren postte ik al op mijn blog, net als vorig jaar het één en ander...

Een aantal van mijn verzoekjes is inmiddels al gedraaid, zag ik in de playlist die hier
http://www.rijnmond.nl/Programmas/Niet%20de%20Top%202000 te vinden is. Een fraaie lijst als je de nummers zo bekijkt. De muziek is via internet te beluisteren... hoewel...

Streaming en bibliotheken

Als dat via de site van Rijnmond niet lukt, zit je mogelijk... in de bibliotheek.
Deze link hieronder is te proberen:
http://delicast.com/radio/Netherlands/talk/Radio_Rijnmond

Werkt dat niet dan is dit een poging waard:
http://streaming.radio-rijnmond.nl:8080/ramgen/encoder/rijnmond.ra
Op nogal wat plaatsen is toegang tot streaming media overigens geblokkeerd. Als iedereen radio gaat beluisteren via het netwerk van een bedrijf, bibliotheek of school kost dat nogal wat bandbreedte en dat betekent dat de automatiseringsafdeling probeert om dit lastig te maken. Mogelijk blijft het dan bijna altijd nog wel, er zijn altijd wel achterdeurtjes voor slimme gebruikers;-)

De playlist van Rijnmond is ook aardig om op ideetjes te komen... en alles is te leen via de Centrale Discotheek, dus zwijmelen is toegestaan en ook nog erg eenvoudig.

4 uur 's morgens...
Cotton fields van Creedence Clearwater Revival was net iets te vroeg, tussen 3 en 4 uur 's nachts, maar J.J. Cale met Magnolia tussen 4 en 5 uur hoorde ik wel via mijn 'oortje'. Meestal ben ik rond 4 uur 's morgens wakker en start ik met radio of ICT gerelateerde podcasts beluisteren.
Er ligt nog een verzoekje voor het nummer
'Dead skunk' van Loudon Wainwright III, een nummer met een verhaal erbij, dat volgt hier wellicht later nog. Kom je live op de radio dan scoor je een sjaal en/of T-shirt en mag je op de groepsfoto morgen.... dat lijkt mij wel een aardig event, dus in de loop van de dag dien ik zeker nog wat verzoekjes in om te kijken of ik bij dat selecte, maar vast zeer bonte gezelschap mag behoren*.

Net heb ik nog een poging gewaagd één van mijn favorieten op de zender te krijgen. Ik ben even langs gelopen om de DJ's in levende lijve aan de gang te zien, maar de bak met aanvragen is nog behoorlijk vol, dus geen idee of mijn verzoekje nog aan de beurt komt.

Guitar hero en ....
Hush van Deep Purple is ditmaal het nummer wat ik graag wilde horen. Het origineel van Joe South klinkt overigens ook nog steeds lekker.
Sinds de opkomst van games als Guitar hero zwijmel ik regelmatig weg als ik één van mijn oude helden uit mijn jeugd weer langs hoor komen, nu gespeeld door jonge gasten, die nog niet eens geboren waren toen deze nummers verschenen. Als deze het originele filmpje van Deep Purple bekijken lachen ze zich vast een ongeluk overigens.

Guitar hero is een game, waarbij een soort gitaartje wordt geleverd, dat voorzien is van een aantal gekleurde knoppen. De bedoeling is dat je via de knoppen die getoond worden op het tv-scherm met de muzieknummers meespeelt. Dat klinkt eenvoudiger dan het is.
Er zijn van dit game versies voor de Playstation 2, uitgekomen ik meen in 2005, in 2006
Guitar hero II, dat later ook op de XBox 360 kon worden gespeeld. In 2007 verscheen Guitar hero III voor de Nintendo Wii, Playstation 3, Pc en Mac. Totale verkoop ik meen meer dan 20 miljoen games.

On Tour is pas verschenen voor de Nintendo DS. Ook op deze prachtige nummers voor de papa's, mama's, opa's en oma's die kunnen luisteren hoe hun kids en kleinkids bijvoorbeeld Sweet home Alabama van Lynyrd Skynyrd spelen. Pas op met meezingen, de kids zouden nogal eens zeer geschokt kunnen zijn.... maar zelf oefenen op de DS kan natuurlijk ook. (Nee, laat de DS vandaag maar eens thuis als je naar school gaat...)

4 miljoen hits... in de bieb?
Guitar hero-spelers zijn op internet mateloos populair en scoren op YouTube meer dan de originelen overigens. Het Deep Purple nummer scoorde 600.000 hits op YouTube maar het filmpje over het World Record Guitar hero werd bijna 4 miljoen keer bekeken. (link niet opgenomen i.v.m. de irritante reclame aan het begin).

In een bibliotheek is dit een prima game om te laten spelen. Jongeren maar ook ouderen vermaken zich prima, is het niet met spelen dan is het wel met luisteren of kijken naar de spelende 'artiesten'. Eén groot voordeel.. het klinkt altijd goed, want de muziek zelf blijft prima, ook al mis je noten.
De laatste versies (vanaf IV) hebben niet alleen een gitaar, maar ook drums en zang en er zijn nu complete bandjes die samenspelen en de filmpjes die zij ervan maken op internet plaatsen.
Als je op YouTube zoekt naar Guitar hero 100 % zie je nogal wat kids die door zo'n opname bewijzen hoe goed ze zijn. Zet een podium neer in de bibliotheek, leg de instrumenten aan een dikke ketting of geef ze uit na het inleveren van een pasje en je bereikt een doelgroep die je normaliter niet zo snel in de bibliotheek ziet.
En nee, geluidsoverlast kun je zelf in de hand houden, al zet je het niveau niet voluit, dan is het nog ween populaire game waarvoor de kids zeker in de rij staan.

Zijn daar opnamen van?
Ik denk nog wel eens terug naar de 70er jaren van de vorige eeuw toen ik met een echte gitaar probeerde mijn helden na te spelen op een podium met soms wel (ja wel...) 200 dansende jongeren in een dancing of disco (ja zo heette dat toendertijd). Nee, daar zijn geen opnamen van bewaard, behalve wat foto's en misschien is dat maar goed ook;-)

* Toevoeging... YES! Ik ben net gebeld en kom om half twee op de radio met mijn verhaal over Loudon Wainwright III... Cool.... Wordt dus vervolgd.

Rita Niland

zondag 28 december 2008

Niet de Top 2000 in de hal van de bibliotheek

Niet de Top 2000 in de hal van de bibliotheek...

Elk jaar is het weer dagenlang een klein muziekfeestje. Zes dagen lang zijn de dappere Rijnmond dj's verzoekplaten aan het draaien die je via de site van Rijnmond aan kunt vragen.
http://www.rijnmond.nl/Programmas/Niet%20de%20Top%202000

Eindelijk een programma dat niet zoals die andere zender 2000 uitgekauwde, afgedraaide, afgezaagde platen draait uit elk jaar weer hetzelfde lijstje met klassiekers. Wel mooie klassiekers, maar zo traditioneel dat het m.i. te suf is om er naar te luisteren.

Rijnmond heeft meer lef en draait alles wat het publiek wenst en zich in de gigantische collectie van de Centrale Discotheek Rotterdam bevindt. Mijn CDR collega's lopen dus zes dagen lang heen en weer om te zoeken naar allerlei soms zeer obscure nummers. Dat alleen is al de fun! Ook stoer natuurlijk als bibliotheek om daarvoor je ruimte beschikbaar te stellen.


Zoals veel mensen heb ik bij veel muzieknummers natuurlijk allerlei herinneringen. Vooral van nummers uit eind 60-er, begin 70-er jaren kan ik er velen letterlijk meezingen. Ooit in mijn jeugd een gevolg van het elke week naar de platenzaak lopen om een gedrukt exemplaar van de top 40 te halen, om vervolgens de nummers die mijn vrienden en ik leuk vonden en wat dansbaar waren, uit ons hoofd te leren om met ons bandje op zaterdagavond te kunnen spelen. Soms fonetisch want wat al die Engelse woorden betekenden wist ik soms pas na jaren....

Daarnaast waren we gek op protestplaten van de meest vreemde onbekende zangers en zangeressen. Ik heb net wat mailtjes gestuurd met o.a. artiesten als Loudon Wainwright III (Dead skunk) , J.J. Cale (Magnolia) en ik ga vast nog wel meer bedenken.

Vorig jaar leverde één van mijn favoriete gitaarnummers "Classical gas' in de uitvoering van Shocking blue een t-shirt op en dit jaar ga ik a.s. maandag even langs om te bekijken of ik het 2008 exemplaar van t-shirt en/of das te pakken kan krijgen.
Na deze blogpost moet dat toch lukken.....

Mocht u geen idee hebben hoe je streaming radio op de pc (of in mijn geval via de smartphone met oortje) kunt beluisteren... http://delicast.com/radio/Netherlands/talk/Radio_Rijnmond is een aardige link om te luisteren naar veel stations.

Veel luisterplezier en vraag ook eens een plaatje (cdtje enz.) aan!

Rita Niland

dinsdag 23 december 2008

Bluetooth experimenten voor de bibliotheek

Bluetooth experimenten voor de bibliotheek
Het voor mag deze keer letterlijk worden opgevat... wij staan voor de deur van een bibliotheek en gaan vandaag bluecasten...

Bluecasting ?
Na twee eerdere geslaagde experimenten met bluetooth besluit ik het, na de aanschaf van mijn nieuwe UMPC, een MSI Wind U100 Notebook, te proberen met een nieuwe actie voor de deur van een bibliotheek*.

Op een droge, wat koude vrije middag in de kerstvakantie, rugzak met boeken en de mini pc, koffer op wielen met kekke flyers voor wat uitleg, een lange uitschuifbare plank met twee metalen beugels, die normaliter over een gootsteen kan worden geplaatst en nog meer boeken, ga ik op weg naar de bibliotheek.

Samen met de doelgroep... laaggeletterden
Onderweg ontmoet ik Mark, een stagiair die bij een collega stage loopt en wat uren heeft in te halen. Mark heeft totaal niets met boeken, ook niet met school overigens, maar wel met mobieltjes en daar gaat het vanmiddag om. Ook wel een beetje om Mark overigens, want samenwerken met iemand van de doelgroep zelf, waar het vanmiddag deels om gaat, de laaggeletterden, is naast een uitdaging ook een handig contactpersoon voor inside information....
Mark heeft, zoals ik hem een half uur geleden ter herinnering nogmaals heb ge-sms't, een winkelwagentje bij de dichtstbijzijnde supermarkt geconfisqueerd en zijn eerste opdracht is om de Bookcrossingboeken onderin, vervolgens een plaat karton, en de cadeauboeken daar bovenop netjes in het wagentje uit te stallen. Hij heeft een iets andere opvatting van de term netjes dan ik, dus dat mag over. Na wat gebrom van hem en mij staat het naar mijn zin en gaat de plank erover, waarop de pc komt te staan. Kensington kabelslot erom, pc aan, Flyers onder een steen als presse papier ernaast, nog even een uitleg met de afspraken en we kunnen van start.

Vanmiddag staan er meerdere experimenten op stapel, een quiz, promotie van nieuwe boeken, bookcrossing-promotie, een game, gratis e-books en meer, maar
eerst even wat uitleg.

Wat is Bluetooth?
Bluetooth is een manier om twee apparaten op korte afstand draadloos met elkaar te laten communiceren. Steeds meer mensen zie je in de auto of trein tegen het stuur of in het luchtledige praten. Als je goed kijkt zie een soort oortje zonder draad en een telefoon ergens in de borstzak, soms met een draad om de nek. Soms zie je een minimicrofoontje aan de draad,. maar vaak is die moeilijk te ontdekken, zo klein.. Een beetje vreemd gezicht en vaak ook een vreemd gehoor, want de meest persoonlijke of nitwitzaken worden soms in het openbaar besproken.
Dankzij Bluetooth kunnen bijvoorbeeld ook adresgegevens tussen mobiele telefoons worden uitgewisseld en kan snel vanaf een handheld computer worden geprint.
Meer dan 90 procent van de nieuwere mobieltjes heeft bluetooth als standaard voorziening waarvan ongeveer de helft van de mensen in de test bluetooth had aanstaan. Een aantal mensen wist dat trouwens zelf niet en soms ook niet waar het voor was....

Bluetooth enquêtes op congressen
Bluetooth is echter ook een manier om contact te maken met onbekende mensen.
Al eerder hield ik op twee congressen mini-enquêtes vanaf mijn eigen smartphone en dat was een leuke ervaring. Op een telecommunicatiebeurs stond driekwart van de bluetooths aan, dat was wel erg eenvoudig. De respons was daar bijna 70 % en dat is geen slechte score.
Op een bibliotheekevent was dat duidelijk minder. Veel mobieltjes stonden waarschijnlijk uit of waren wat gedateerd zodat er minder actieve bluetooths waren te vinden. Hier reageerde echter bijna iedereen, hoewel velen verbaasd om het feit dat ik 'inbrak' in hun computer. Helaas had ik daar geen flyers met uitleg, dat was vast hard gegaan... Met een smartphone kost dat je kramp in je vingers, dus voor een wat grotere actie is dat niet zo'n goed plan.

Gratis boek, ringtone of game? Beantwoord deze drie vragen...
Om ervoor te zorgen dat we op de terugweg niet hoeven te sjouwen met de boeken, is de eerste actie er om zo snel mogelijk door de cadeauboeken heen te raken.
De stapel bestaat uit kinderboekenweekgeschenken, boekenweekgeschenken, leescadeaus, gekopieerde gamecd's met freeware games en ringtones en cadeaus van een lokale boekenwinkel met de vraag of men mee wil werken aan een project voor laaggeletterden. Mark gaat zo'n 20 meter verderop staan, steekt zijn hand op als hij iemand van de eerste doelgroep spot en probeert zelf met de bluetooth op zijn mobieltje het eerste contact te leggen. We richten ons op jongeren tussen de 16 en 25, een voor bibliotheken wat moeilijker te bereiken doelgroep, met name het deel dat niet van lezen houdt.

Er wordt een berichtje verzonden via bluetooth met de vraag of men een berichtje wil met aanbod van een gratis boek of game. Als de jongere positief reageert, ontvangt deze een bericht met drie vragen, die men per SMS moet beantwoorden. Is het goed, dan kan diegene een gamecd of boek afhalen. Bij een gamecd geven we altijd een boek mee. Bij bezwaar volgt er opmerking dat het in ieder geval een aardig kerstcadeautje is als je zelf niet wilt lezen, maar dat het wel een erg leuk boek is. Als Mark dat tegen één van zijn leeftijdsgenoten bromt, komt dat blijkbaar wel anders over dan als ik dat beweer, want ik zie zijn 'klanten' toch met wat meer interesse een duik in de boekenkar nemen en regelmatig in het boek bladeren.. Zijn gesprekken duren ook duidelijk langer dan als ik een poging waag en ik neem mij voor de volgende keer te kijken of ik meer stagiairs mee kan nemen.

De eerste serie vragen zijn uit het hoofd te beantwoorden en zijn zoiets als: Welke game vind je het leukst? Speel je wel eens een game in de bieb? Komt je wel eens in de bibliotheek? Lees je wel eens een boek? Als men niet reageert verdwijnt het bericht vanzelf. Maar mensen zijn en blijven gelukkig nieuwsgierig... en gratis is en blijft een toverwoord, misschien werkt de crisis wel in ons voordeel;-)

De bieb binnen... wel wat eng? Mediawijsheid in de praktijk.
Na een stuk of zes 'klanten' de tweede serie. Nu zijn het vragen die men alleen kan beantwoorden als men de bieb binnenloopt en iets bekijkt of opzoekt.
Dat is lastiger, want sommige jongeren hebben daar nu duidelijk geen zin in. Als Mark mondeling wat toelicht op zijn zeer eigen wijze.. "Ik loop stage en zij werkt bij de bieb en als jullie meewerken, kan ik een beetje op tijd naar huis" .. zijn er meer jongeren die willen meewerken en soms wat schoorvoetend de bieb inlopen.
Toch blijkbaar voor sommige jongeren een behoorlijk onbekend en wat eng gebouw. Nu ziet de ingang er hier wat minder uitnodigend uit dan in Rotterdam, dit is een oud gebouw, waarbij je niet meteen naar binnen kunt kijken en misschien schrikt het daarom soms wat af? Dat bedenk ik pas later en de volgende keer is dat een aardig thema om eens een mini onderzoek op los te laten. Een simpele vraag of de bieb misschien ook gametijdschriften heeft blijkt al vrij lastig om op te lossen. Iets op de pc opzoeken is ook nog niet zo eenvoudig. De vraag of je kunt internetten is wel eenvoudig. Ik schrap na een tijdje de helft van mijn vragen, loop de bieb nog eens binnen en maak de vragen makkelijker.

Het is ook voor mij een goede les, je als HBO'er inleven in een gemiddelde laaggeletterde of een gemiddelde niet-bibliotheek-bezoeker is nog niet zo eenvoudig.
Het erbij betrekken van mensen uit de doelgroep is m.i. dan ook essentieel wil je iets meer bereiken dan alleen maar een fraai plein, waar soms vooral klanten komen, die vaak eerst elders in de bibliotheek te vinden waren... De uitdaging is m.i. vooral om mensen te trekken die nog nooit je gebouw binnen zijn geweest of misschien alleen ooit als kind, tot ze misschien die vermaledijde boekenlijst voor hun neus kregen, wellicht onheus werden bejegend door een chagerijnige biebjuf of meerdere euri boete moesten betalen voor een boek dat achter het bed was gevallen.... Na zo'n 20 'hits' waarbij de boeken en game-voorraad aardig aan het
slinken is, gaan we over tot miniproject nr 3. Project 1 en 2 hebben nog wel wat na-effecten. Berichten blijven in de telefoons staan en een aantal vragen heb ik inmiddels aan al@din doorgespeeld of beantwoord via de desbetreffende bibliotheeksite. Ook iets om over na te denken als je zoiets opstart.

De bieb binnen... toch eng? Maar wel lekker warm.
Inmiddels hebben wij het wat koud gekregen en ik stel voor om, om de beurt te kijken of wij binnen ook wat kunnen ondernemen. Mark gaat op zoek naar jongeren in de bibliotheek met zijn mobieltje en ik start buiten alvast met het volgende experiment. Mark heeft als opdracht om nieuwe boeken te promoten en te kijken of hij jongeren zover kan krijgen om meer boeken dan gemiddeld te lenen en jongeren te verleiden om ook wat andere boeken dan normaal mee te nemen.
In de tussentijd heb ik hem behoorlijk geprezen om zijn inzet en verteld dat hij veel kan verdienen als telefonische verkoper. Hij krijgt er steeds meer lol in en als een kennis die toevallig langsloopt even op mijn wagentje let, hoor ik hem enthousiast boeken, die hij waarschijnlijk nooit zelf zou willen lezen, promoten.
Het bibliotheekpersoneel, dat van niets weet**, spreekt jongeren over het algemeen nauwelijks aan, ook iets om over na te denken overigens en kijkt wat argwanend als er groepjes jongeren om Mark heen staan. Als een dame wat vraagt en Mark als antwoord geeft dat hij stage loopt, wordt er goedkeurend geknikt en niet verder gevraagd. Na een tijdje gaat Mark weer buiten verder en ik ga naar binnen met mijn mobieltje voor het vervolg en om even op te warmen.

Filmpjes, ringtones en wallpapers.
Een filmpje over de bibliotheek dat ik ooit heb gemaakt op basis van filmpjes en foto's met creative commons rechten, vreselijk flauwe ringtones over boeken en de bieb en wat mooiere wallpapers met opnamen van bibliotheken in binnen- en buitenland en kaften van boeken vinden gretig aftrek. Of deze echt blijvertjes zijn op de mobieltjes van de langslopende kids is natuurlijk de vraag, maar gratis promotie voor de bibliotheek op een ludieke manier brengt veel glimlachende gezichten op straat. Dat wordt een permanente actie, besluit ik ter plekke.

Gratis... recensies en onze top tien.
Het volgende aanbod valt wonderbaarlijk ook in goede aarde. SMS uw voorkeur en u ontvangt gratis drie recensies over nieuwe boeken. Bijna loopt een lezende meneer tegen een lantaarnpaal. Ik vraag mij af of mijn WA-verzekering de mogelijke schade aan kapotte brillen en gebroken neuzen dekt;-) Als troost biedt ik hem snel een Bookcrossing-boek aan en ga verder met de volgende actie...

Bookcrossing via bluetooth en jongeren zijn eng..
Opgewarmd gaan we buiten verder met het volgende idee. De geschenkboeken zijn op, het karton gaat in de rugzak en de bookcrossingboeken worden zichtbaar.
Via bluetooth vragen we, nu aan alle voorbijgangers ongeacht leeftijd, of men een gratis boek wil uitzoeken bij Bookcrossing.... Zodra er iemand die ouder is dan een jaar of 30 in het karretje gaat uitzoeken blijven er meer nieuwsgierigen staan. Bij jongeren loopt men door. Het lijkt er veel op dat leeftijdsgroepen elkaar onderling aantrekken en buiten de groep elkaar afstoten. Jongeren vooral zijn blijkbaar eng voor ouderen.
Eigenlijk is het alleen de bedoeling als men bluetooth heeft, maar dat is lastig als er een paar ouderen uitgebreid aan het uitzoeken zijn. Een oudere heer merkt wat bozig op... Als ik geen mobieltje heb, krijg ik dan geen boek, wat is dat nu voor een belachelijke toestand! Het winkelwagentje straalt ook een bepaald iets uit blijkbaar, want ik zie verschillende mensen met "uitverkoopogen" en de bijpassende "uitverkoopellebogen"... Op een moment word ik zelfs aan de kant geduwd omdat een mevrouw 'er al lang stond en nog niets had'. Ik dagdroom even over een uitklapbare kast op wieltjes.. maar die zal ik zelf moeten maken zonder budget en de vraag is of dat helpt tegen de nu toch wel erg opdringerige mensen. Mark heeft ook wel een oplossing, maar meer voor het vervolg dan voor dit moment.
"Je moet de boeken in dozen doen en dan aan mensen bonnetjes uitdelen als ze een nummer hebben op hun telefoon". "Of geen boeken geven maar korting, als ze
wat moeten betalen lopen ze vanzelf door". Mark mag dan misschien laaggeletterd zijn, slim is hij wel...

Spandoek maar skippen..
De laatste actie zou het spandoek zijn, dat opgerold in mijn rugzak zit. Zet uw bluetooth aan, stuur ons een berichtje en win een boek. Ik heb blauwe ledverlichting meegenomen om aan de USB-poort te bevestigen maar besluit dat maar te skippen. Genoeg voor vandaag, maar wordt zeker vervolgd!

Verantwoording... ook eng?
Onder de sterretjes is eigenlijk verborgen waar het mede om draait. Ook eng want mijn experimenten vallen niet altijd overal in goede aarde;-) Geen probleem, zou je denken, want op een blog staat het ieder vrij hierop te reageren, ook anoniem, maar helaas hoor ik meestal alleen via via dat iemand (wie blijft dan onbekend) iets (wat blijft ook onduidelijk) niet waardeert. Vandaar ook de herhaalde opmerking onder mijn naam...

Waar?
* in een bibliotheek in mijn woonplaats Dordrecht. Deze activiteit is op persoonlijke titel in eigen tijd en heeft geen relatie met de bibliotheek waar ik werk. Daar zou ik dit graag ondernemen, maar in grotere bibliotheken is het lastig om ideeën binnen een half jaar te effectueren, laat staan binnen een week. Reden dat ik het op deze manier doe is om te laten zien dat het zonder budget, zonder stukken en met nauwelijks voorbereidingstijd mogelijk is, als voorbeeld voor bibliotheken die dit op willen en kunnen pakken. Zoekt u daarvoor een zzp-er, dan weet u mij vast te vinden... Bibliotheekmarktconforme tarieven en dat is niet duur;-) En natuurlijk last-but-zeker-not-least omdat ik een kick krijg... en nieuwe energie... door te laten zien dat kan wat niet kan zodat ik weer verder kan met formele zaken die wel zouden moeten kunnen maar duren...

Waarom niet van tevoren enig overleg?
** bibliotheken van te voren informeren is te lastig omdat traditioneel elke denkbare hiërarchische laag of afdeling erbij betrokken moet worden. Afdelingen en lagen die vaak inhoudelijk niet begrijpen waar het overgaat (wat ik mij bij bluetooth wel voor kan stellen) maar ook meestal kiezen voor de meest veilige weg en dat is in bibliotheekland vaak niet bewegen en beslist niets nieuws ondernemen. Ook dat kan ik mij wel voorstellen omdat binnen niet commerciële organisaties ieder zich er nu eenmaal graag 'mee bemoeit' conform de poldercultuur en angstig is dat de subsidieverstrekker (gemeente, wethouder), het bestuur of wie dan ook het niets vindt. Allemaal begrijpelijk, maar het werkt wel verlammend en is vaak de dood voor elke innovatie. Enig overleg kost zoveel tijd dat het gewoon niet zou lukken op een vrije middag, maar dat het een dagtaak zou worden. Ik heb al een dagtaak met momenteel vier werkgevers, dus dat gaat niet lukken.

Mag dat allemaal wel?
Ja, dat mag. Het is toegestaan als opt-in dus je mag mensen een berichtje sturen met de vraag of ze informatie willen enz. Nadeel is dat, als mensen weigeren en vervolgens nog een keer langslopen, het opnieuw wordt gevraagd, omdat het systeem niet bijhoudt wie bevestigend of ontkennend heeft geantwoord. Dat mag wellicht dan ook niet, hoewel iemand (zie links) daar een aardig onderzoek aan heeft gewijd. Het is nu nog een nieuwigheid die niet overal wordt toegepast, maar als elke winkel het gaat doen, zet ieder bluetooth uit en wordt het als spam gezien. Gelukkig heeft de bibliotheek een goede naam en wordt niet gezien als commerciële instelling, zodat je wat krediet hebt. Ervaringen elders op popconcerten en met charitatieve doelen worden voorlopig goed ontvangen.

Ik wil dit ook....
Als bibliotheek kun je, zoals gezegd met een UMPC van zo'n 400 euro of desnoods een mobieltje zelf aan de slag. DOK Delft heeft het anders aangepakt en een marketingbedrijf ingehuurd (zie link onderaan). Dat kan natuurlijk ook maar dat kost het één en ander. Geen idee hoeveel, maar dat is snel genoeg na te vragen via Dok Delft of het marketingbedrijf.

Meer techniek voor de echte liefhebber:
Bluetooth is een radioverbinding (in de 2,45 GHz band) voor spraak en data op de korte afstand. Het werkt 'point to multipoint', hetgeen inhoudt dat een enkele bron meer 'ontvangers' kan bedienen. Wanneer twee Bluetooth-apparaten een verbinding hebben opgebouwd, dan ontstaat een zogenoemd piconet. Er kunnen op dezelfde plek meerdere van dergelijke piconets naast elkaar bestaan, in wat men een scatternet noemt. Binnen een piconet ondersteunt Bluetooth maximaal acht actieve verschillende apparaten, terwijl er in totaal 127 apparaten een verbinding kunnen houden (deze zijn tijdelijk 'geparkeerd').
Normaal gesproken zal het binnen een straal van 1 tot 10 meter functioneren, maar wanneer het zendvermogen wordt opgevoerd, kan de 100 meter worden gehaald.
Een zogenoemde 'zichtverbinding' is niet nodig; dankzij de GHz-radioverbinding dringt het Bluetooth-signaal ook door vaste materialen (zolang het geen metaal is). De communicatie van digitale spraak behoort tot de standaardmogelijkheden van Bluetooth. Bluetooth ondersteunt binnen een piconet tot drie gelijktijdige Full-duplex-gesprekken.
Omdat Bluetooth een vervanger is voor de (korte) kabels, kan het worden gebruikt om allerlei apparaten met elkaar te laten communiceren. De ontwerpers hebben met opzet gebruik gemaakt van een goedkope radiotechniek, zodat Bluetooth zonder veel bezwaar in ieder apparaat kan worden ingebouwd. Omdat Bluetooth normaal gesproken ook weinig stroom verbruikt (30 µA (microampère) in 'hold mode' en 8-30 milliampère bij een actieve verbinding), kan het ook worden toegepast in mobiele apparaten die afhankelijk zijn van batterijen.

Frequentie
Voor Bluetooth is een frequentie uitgezocht die ook wereldwijd beschikbaar is. Dit had wat voeten in de aarde, want met name voor Spanje, Japan en Frankrijk was het aanvankelijk een probleem. In Frankrijk was dit frequentiespectrum al in gebruik voor militaire toepassingen, maar sinds 1 januari 2001 staat ook daar de 2,45 GHz-band voor Bluetooth ter beschikking. Deze frequentie is vrij, en wordt ook gebruikt voor babyfoons, afstandsbedieningen van garagedeuren, draadloze telefoons, magnetrons, en Wi-Fi-toepassingen. De eerste versie is versie 1.0 en had nog last van "kinderziektes", (lees: storingsgevoelig) daarom kwam al snel versie 1.1 die op talloze punten was verbeterd. Vanaf versie 1.2 gebruikt Bluetooth frequency hopping, of Adaptive Frequency Hopping (AFH).

Bluetooth is een recente ontwikkeling die dataverbindingen over korte afstanden met behulp van radioverbinding mogelijk maken. Dankzij de frequenties of preciezer gezegd radiofrequenties kunnen bestanden zonder snoeren van één naar een ander apparaat verzonden worden. In feite is het een draadloze vervanging van snoeren die nu nog tussen verschillende apparaten nodig is. Belangrijke toepassingen zijn hierbij verbinding tussen mobiele telefoon en een laptop of PC, of bijvoorbeeld tussen een PC en een printer, toetsenbord, scanner en andere randapparatuur.

Klassen en versies
Bluetooth apparatuur is verdeeld in 3 verschillende klassen:
* Class 1: Ontworpen voor lange afstandverbindingen (tot ~100m)
* Class 2: Voor normaal gebruik (tot ~10m)
* Class 3: Voor korte afstanden (10 cm - 1 m)

Er bestaan ook verschillende Bluetooth versies:
* Versie 1: De datasnelheid bedraagt bruto 1 Mbit/s.
* Versie 1.2: Deze vernieuwde versie maakt datasnelheid tot 2 Mbit/s mogelijk. Daarnaast verbeterde het spraakkwaliteit en audio-overdracht.
* Versie 2: Eind 2004 is een nieuwe verbeterde versie van Bluetooth-standaard ontwikkeld en goedgekeurd. De belangrijkste kenmerken zijn:
o 3 keer zo hoge datasnelheid
o lager stroomverbruik (wat de levensduur van de batterij verlengt)
o verbeterde foutcorrectie
o verbeterde mogelijkheid verbindingen met meerdere apparaten.

Beveiliging
Omdat de radiosignalen kunnen worden opgevangen door alle ontvangers die zich in de buurt van de Bluetooth-apparaten bevinden, ondersteunt Bluetooth in het basisprotocol authenticatie en encryptie. Authenticatie vindt plaats middels een geheime sleutel, die zich op beide apparaten moet bevinden. Het protocol staat het wel toe dat het ene apparaat het andere authenticeert. Na authenticatie is het mogelijk om de verbinding te versleutelen (encryptie). Als het Bluetooth-apparaat niet voldoende beveiligd wordt, kan door middel van bluejacking informatie verzonden worden naar het apparaat. Het ongevraagd en dus illegaal lezen van de documenten via Bluetooth wordt dan bluesnarfing genoemd.

Bluetooth versus IrDA
Bluetooth is net als de infrarode verbinding (IrDA), een communicatiemiddel voor de korte afstand. Beide verbindingsmogelijkheden concurreren dus met elkaar.
Met name bij het uitwisselen van data, zoals het 'synchroniseren' van een handheld computer met een pc, mikken de beide technieken ook op dezelfde functionaliteit. Zij maken hiervoor zelfs gebruik van hetzelfde 'upper layer' protocol (OBEX) en beide streven ernaar om gebruik te kunnen maken van dezelfde applicatie.

Toch hebben Bluetooth en IrDA specifieke eigenschappen, waardoor zij in verschillende situaties de voorkeur verdienen. In een ruimte met veel apparaten op de Bluetooth-frequentie (veel mobiele telefoons, bijvoorbeeld), is het eenvoudiger om gegevens uit te wisselen via IrDA; het is dan mogelijk om beide apparaten op elkaar te 'richten', zonder dat andere tussenbeide kunnen komen. Met Bluetooth is het wat lastig 'mikken' en daardoor duurt het even voordat Bluetooth alle soortgenoten in de buurt heeft ontdekt. Vervolgens kan er nog tijd overheen gaan, voordat uit de naburige apparaten het juiste is geïdentificeerd, waarvoor extra informatie nodig kan zijn. Ook het beveiligingsmechanisme in Bluetooth vraagt tijd.

In andere gevallen verdient Bluetooth weer de voorkeur. Zo kan met mobiele apparatuur worden gecommuniceerd, zonder dat deze tevoorschijn hoeft te worden gehaald; de mobiele telefoon kan in de tas blijven tijdens het synchroniseren. Bovendien mag, in tegenstelling tot bij IrDA, een apparaat worden bewogen tijdens de communicatie, waardoor het apparaat ook klaar is om te ontvangen wanneer het 'op het lichaam' wordt gedragen. Hierdoor kan de gebruiker van een Bluetooth mobiele telefoon zijn telefoon gewoon in zijn zak laten zitten wanneer hij via een laptop een 'dial up'-verbinding met het internet maakt. De telefoon hoeft niet, zoals bij infrarood, naast de laptop te liggen. Bluetooth kan ook grotere afstanden overbruggen (ongeveer 15 tot 20 meter) terwijl IrDA (infrarood) al na enkele meters geen
goede verbinding meer kan maken. Het verbinden met Bluetooth is erg makkelijk omdat je bij de meeste bluetooth apparaten een lijst kan opvragen via je PDA, GSM of laptop welke andere bluetooth apparaten er in de buurt zijn, vervolgens kun je ze makkelijk koppelen. Dankzij het 'multi-point'-karakter van Bluetooth is het ook mogelijk om meerdere van Bluetooth voorziene apparaten, via een enkel LAN Access Point in een ruimte, toegang te geven tot een (bekabeld) netwerk. Hier kan echter wel de beperkte snelheid van Bluetooth een rol spelen. Bluetooth kan maar communiceren met 1 Mbps (bij IrDA is dat tot 4 Mbps, respectievelijk 16 Mbps voor modernere varianten). Verder is Bluetooth niet merkgebonden wat als voordeel heeft dat men bijvoorbeeld in een auto met een Bluetooth car-kit kan
aanmelden met elke GSM uitgerust met dit systeem.

Bluetooth zal niet concurreren met het draadloze LAN 802.11 (Wi-Fi). Bluetooth biedt een lager bereik en een lagere bandbreedte, maar is veel goedkoper en energiezuiniger en daardoor beter op grote schaal toe te passen in (mobiele) apparatuur.
Bron technische info: Good old Wikipedia.

Meer links:
http://www.zdnet.be/news.cfm?id=96058
http://www.windowsvistamagazine.be/vista.cfm?id=76029
http://dokstation.wordpress.com/2007/09/12/dok-experimenteert-met-bluecasting/
http://bluetooth.startpagina.nl/
http://www.bluetooth.com/bluetooth/

Rita Niland
Op persoonlijke titel, in privétijd

dinsdag 16 december 2008

De catalogus is van u....

De catalogus is van u...
update 18-12-2008

Gisterenmorgen organiseerde ik samen met collega Peter een lunchreferaat op één van mijn werkplekken. Na een presentatie van Peter over catalogus 2.0 met fraaie voorbeelden en als besluit natuurlijk My Discoveries, was ik aan de beurt.

De catalogus is van ons...
Ik begon met de opmerking dat het eigenlijk belachelijk is om publiek trefwoorden toe te laten toevoegen aan je catalogus. Tenslotte zitten de specialisten op dit gebied in de bibliotheek, zij hebben kennis van zaken, zij weten wat de klant zoekt.
Van de meer dan 30 aanwezige collega's kwam er applaus van maar een enkeling, terwijl de rest van de aanwezigen mij gelukkig verbaasd aankeek. Hopelijk is na mijn verhaal de enkele collega ook van mening veranderd en anders wil ik het graag nog een keer uitleggen....

Na mijn opmerking vervolgens de uitleg: Is dat wel zo? Weten bibliotheekmedewerkers wel wat de klant zoekt? Zijn onze systemen zo goed dat de klant vindt wat hij of zij zoekt? Weet de klant het toch niet vaak beter? Kunnen wij niet veel leren van de klant?

Daarna de voorbeelden zoals hieronder beschreven, gelardeerd met afbeeldingen van Librarything en andere voorbeelden (volgen misschien nog).

Thesaurus en statistiek.
Jaren geleden begon de GGD met een sociale kaart. Een databank op internet met adressen, werkzaamheden en producten van organisaties op het gebied van
gezondheid en welzijn.
In de databank werd de thesaurus van het NIZW gebruikt, een prachtig boek met trefwoorden plus verwijzingen naar synoniemen enz.
De statistiek aan de achterkant liet zien op welke termen het publiek zocht en wat het aantal hits was. In een derde van de gevallen waren er 0 hits.
Publiek zocht op enkelvoud, de termen van het NIZW waren zoals het formeel hoort in bibliotheekland, in het meervoud.
Artsen en verpleegkundigen gebruikten hun eigen jargon, dat zat er niet in, de databank was immers voor het algemeen publiek.
Professionals vormden wel de helft van de doelgroep.
Publiek had bijnamen voor instanties en producten, ook die waren niet te vinden.
Mensen maakten vaak dezelfde typefouten, die zaten er natuurlijk niet in.
Toen werd er een veld bedacht met 'vrije trefwoorden'. Het woord tag was nog onbekend in dit verband.
De hits die 0 hadden gescoord in het laatste half jaar werden in het nieuwe veld opgenomen bij de records waar ze bij hoorden.
Er waren tientallen organisaties met inlogrechten om hun eigen gegevens bij te houden, ook zij ontdekten snel het voordeel van het nieuwe veld. Al lang waren er klachten dat ze hun termen niet konden vinden in de index van de verplichte termen.
Binnen twee weken was het percentage treffers van 62 gestegen naar 85. Tevens bleven de bezoekers langer op de site en bekeken meer pagina's.

Bedrijfsbibliotheken
Binnen bedrijfsbibliotheken is het al jaren gebruikelijk dat de klant - vakreferenten - zelf termen toevoegt aan te archiveren documenten. Ook daar weet publiek het blijkbaar vaak 'beter'. De documentalist daar leert van de gebruikers en kan hen beter attenderen als deze het jargon beheerst.

Web 2.0 / Catalogus nog niet zo 2.0?
In Web 2.0 tijd zijn aardig wat gebruikers gewend aan het zelf taggen. Ze plaatsen tags bij hun foto's, filmpjes, presentaties, blogposts, links, nieuwsberichten en boeken.... Zelf bedachte tags, maar ook de tags van de groep waar zij zich virtueel bij aansluiten. Om erbij te horen gebruik je dezelfde termen. Vaak nieuwe termen, vaak zeer specifieke termen. Lijstjes van anderen moedigen standaardisatie aan. De tags van Flickr, Delicious enz. nemen ze op in hun blog, Netvibes enz. Mensen raken gewend aan hun eigen terminologie en willen dat graag ook gebruiken in de bibliotheekcatalogus.

Nadelen ...zijn er wel, maar die wegen mijns inziens niet op tegen de voordelen.

  • Nieuwe termen zijn niet altijd blijvende termen, op zich maakt het niet uit, ze verdwijnen vanzelf als er weer nieuwe verschijnen. En in een traditionele catalogus worden nieuwe termen vaak pas na maanden opgenomen, als er tijd is voor landelijk overleg, als professionals (die deze documenten zelf lang niet altijd lezen en begrijpen) het erover eens zijn. In de tussentijd zijn er documenten in de catalogus opgenomen zonder de 'nieuwe' termen.
    In veel catalogi worden nieuwe termen nu gevonden op basis van doorzoekbare titelwoorden, je bent als bibliotheekgebruiker dan afhankelijk van het feit of de titels van boeken de lading dekken maar niet van een trefwoord, op zijn zachtst gezegd natuurlijk vreemd.
  • Er is geen standaardisatie bij publiekstags, de problemen van synoniemen worden niet opgelost door verwijzingen. Men vindt dus niet alles over een thema. Maar wil men wel alles?
    Wil men niet datgene wat anderen in de groep ook lezen, bekijken, taggen? Of wil men dat wat iemand met dezelfde interesse ook leest?
    En dan nog, zodra men in de kast een boek heeft gevonden, vindt men meer omdat deze nu eenmaal opgesteld zijn in een systematische volgorde.
  • Niet ieder begrijpt het systeem van taggen, soms moeten meerdere woorden om ze bij elkaar te houden tussen komma's, soms tussen aanhalingstekens. Mensen lezen de instructie vaak niet. Daardoor komen er tags als de, het, en of 's. Op zich maakt dat niets uit, niemand zoekt daarop en als je dat wilt kun je als bibliotheek deze termen simpel verwijderen. Of je dit moet willen vraag ik mij af. De gebruiker zal dit niet altijd waarderen, het zijn 'hun' termen in jouw, pardon hun catalogus.

    Overigens begrijpen veel klanten ook niet hoe onze catalogus werkt, dat je moet zoeken op termen in het meervoud, moet je klanten eerst leren, eigenlijk is dat te gek voor woord / woorden. Zo is het toch meer onze (bibliotheekmedewerkers) dan hun (klanten) catalogus?

Wat doen klanten verder met boeken op internet?

  • Recensies schrijven is een populaire bezigheid. Lezers doen het graag bij Amazon, Librarything en noem maar op. Vooral omdat dat grote communities zijn die betere promotie maken dan een willekeurige bibliotheek of zelfs als alle bibliotheken samen.
    Bezoekers doen het voor de community die bij een site is betrokken, zien wat anderen ook lezen, wat anderen ervan vinden. Virtuele vrienden maken.
    Scoren omdat je, als je veel recensies hebt geschreven, je bovenaan een lijstje komt te staan. Trots is men daarop. Soms met een beloning maar meestal is de beloning de eer, daar doet men het voor.
  • Virtuele boekenplankjes, leeslijstjes maken is ook populair.
    www.librarything.nl - de grootste met de grootste community, met barcodelezer, maar betalen, al is het weinig, blijft een drempel. Zelf zou ik de keus geven tussen een gratis service met reclame (Amazon is voor bijna de helft eigenaar dus dan gaat het ook nog over boeken) of een betaalde service zonder reclame.
    http://www.dizzie.nl Nederlandstalig en favoriet bij 23dingen en GO-cursisten. Als test ook gebruikt op een school met kinderen van een jaar of 9, die het prachtig vonden.
    http://www.shelfari.com
    http://www.gurulib.com - ook films, software enz.
    http://www.booktagger.com
    http://www.bookmeter.com
  • Zelf boeken publiceren
    Veel mensen schrijven en publiceren dat nu online. Samen schrijven wordt ook steeds meer gedaan. Elkaar beoordelen, aanvullen en soms boeken verkopen is een leuke hobby voor meer mensen dan je denkt.
    http://www.lulu.nl
    http://www.blurb.com

Resumerend:
Er zijn fraaie voorbeelden van catalogi die al zijn doorontwikkeld. Afbeeldingen erbij, recensies, tags, activiteiten en statistieken als in Muziekweb... mensen die dit beluisteren, kozen ook...

Tot nu toe worden er in presentaties vooral buitenlandse voorbeelden gebruikt, vooral Amerikaans, Brits, wat uit België, wat Duits. In Nederland is nog veel te verbeteren, maar het begin is er zeker o.a. met My Discoveries, dan moet je echter over de Aquabrowser beschikken.

Via een gevonden titel doorklikken naar recensies in de NRC thuis lukt al in de betaversie van My Discoveries, dat is mooi. Neem maar eens een kijkje in de catalogus van de OBA of andere steden waar dit al is gerealiseerd.
Maak eens een lijstje, laat je kind of kleinkind een lijstje maken. (wil-ik-voor-mijn-verjaardag-lijstje / heb-ik-gelezen-lijstje / is-altijd-uitgeleend-lijstje / moet-oma-voorlezen-lijstje)

Verder is er nog een lange weg te gaan om zaken te integreren en applicaties als Librarything te embedden.

  1. Bij een titel in een persoonlijk lijstje van My Discoveries wil ik eigenlijk door kunnen klikken naar Mijn Bibliotheek om een boek te kunnen reserveren.
  2. Via een zoekactie in de catalogus zou het mooi zijn door te kunnen klikken naar recensies bij Librarything, Dizzie.
  3. Recensies geplaatst op de bibliotheeksite zouden eigenlijk meteen ook in Librarything moeten staan en vice versa.
  4. Als je twee letters intypt bij een zoekactie wil je eigenlijk dat het systeem de termen aanvult.
  5. Als je een woord fout typt zou het Google systeem van 'bedoelt u misschien dit' prachtig zijn.
  6. Als je iets zoekt... heeft u drie jaar geleden gelezen...
  7. Als je inlogt in de catalogus: de mededeling: er is een nieuwe druk van het boek dat u vorig jaar 12 keer heeft verlengd en nog steeds niet heeft teruggebracht...

En zo zijn er nog wel een stuk of twintig wensen te bedenken. Ontwikkelaars, actie!

Rita Niland
as always op persoonlijke titel in privétijd

dinsdag 9 december 2008

Van ebook tot movel

Movels?








Al jaren lees ik boeken en tijdschriftartikelen op een schermpje van 5 bij 3,5 cm. Op mijn mobieltje oftewel mijn Smartphone.

Het grote voordeel is dat je zo'n apparaat altijd bij je hebt, dag en nacht. Standaard is het schermpje verlicht, dus bijschijnen om aan de achterkant van de pc uit te vinden hoe een stekker erin moet, is ook een optie. Het grootste probleem was voldoende stroom, maar met wat losse AAbatterijen en een slim laadapparaatje dat alleen bestaat uit een hoesje om de batterij, een lampje en een klein draadje, is er in principe altijd stroom. Voor een paar euro zijn die tooltjes op beurzen enz. te koop.
Dus overal lezen, tijdens het uitlaten van de hond, als een overleg nog niet is
begonnen omdat de deelnemers vaak standaard vijf tot vijftien minuten te laat zijn,
wachtend op de metro, op de trein, in de file, voor het stoplicht als dat langer duurt dan een minuut. Soms wat getoeter achter mij als het spannend is voor het groene licht en af en toe bijna een doodsmak als ik al lezend in een kuil stap, maar meestal gaat het goed. Op trappen is het af te raden, en af en toe trap je in een hondendrol, maar verder is het bijna overal en altijd mogelijk.

Lezen gaat op scrollsnelheid met de letters op het grootste formaat. Als je af en toe van duim wisselt gaat dat prima. Teksten staan op een aantal micro-sd-kaartjes die eens per week worden volgezet met teksten van websites, ebooks van internet enz.
Ben je uitgelezen dan zijn er een aantal sites die goed geschikt zijn om onderweg via internet te bekijken.

Let op dat je niet boven de fair use policy van je internetprovider uitkomt.
Een tekst aan jezelf e-mailen is ook een optie, vaak kun je instellen dat er een paar kb standaard wordt gedownload. Op het moment dat je de rest wilt lezen, haal je de rest binnen. Uitgelezen, dan de mail weggooien, om ruimte in het geheugen vrij te maken.

Bij sommige sites mag je gratis een paar hoofdstukken lezen, dat is aardig om kennis te maken met nieuwe titels en auteurs.
http://www.movels.eu/movels/Hier ook een aardige widget te vinden http://www.movels.eu/myWidget/ waarbij je aan kunt geven welke titels je voorbij wilt zien komen, als je online leest.
http://www.laudo.nl/ is aardig met stukjes uit fictieve boeken.
http://www.booksinmyphone.com/ heeft veel Engelstalig materiaal.
http://www.endandit.nl/ voor de liefhebber, vreemd nieuws..

Een Italiaanse schrijver Robert Bernocco schreef een compleet boek op zijn mobieltje: Compagni di Viaggio (SF) Hij schreef zijn boek in het openbaar vervoer en bij andere gelegenheden tussendoor. Totaal 364 paginas heeft hij aan zichzelf geSMS't . Gepubliceerd bij Lulu http://www.lulu.com/content/647355 Daar kun je zelf ook je eigen boeken publiceren overigens.

Wat er niet lukt... is dit bijvoorbeeld: http://www.victortupelo.nl/ Dat is wel erg fraai...

Rita Niland

vrijdag 5 december 2008

Sint kent Flickr, twitter en Al@din....

Vandaag Sinterklaasfeest op mijn tijdelijke werkplek bij de GGD te Dordrecht.
Er werden lootjes getrokken en dat betekende een cadeautje voor een collega met een verplicht gedicht. Uitpakken in de kring met voorlezen, pepernoten en chocolademelk, echt Hollands.
Het hieronder vermelde gedicht is geschreven door een onbekende collega, die zo te zien aardig heeft geGoogled om aan informatie over mij te komen. Knap en leuk gedaan, complimenten onbekende! Dat is overigens het aardige bij een niet zo grote organisatie en erg leuk om collega's zo wat beter te leren kennen.

Het cadeau was een USB-stick van 2 Gieg, die komt natuurlijk altijd van pas. Ik heb er een paar maar hoe groot ze ook zijn, ze zijn zo vol. De laatste presentatie een week of wat geleden was een dikke 4 MB, de aangepaste versie voor aanstaande maandag telt al 6 MB....

Het gedicht:

(rijmwoorden in italic)

Problemen over wat te geven
Is er bij Rita nou eigenlijk niet
ze lijkt overigens wel in een ander universum te leven
Aldus Sints digiPiet

Termen als Flickr (nee, niet dat), twitter, Worldle of Worldcat
Wikipedia en Blog
Widget en Watvindenwijover
Of iets dat klinkt als Al@dinchat

DigiPiet zit dus al weken aan de aspirine
is onbruikbaar dit seizoen
begint op akelige tijden te grienen
dit gaat Sint volgend jaar dus anders doen!

Niks geen lnkedin.com, gmapsbrasil meer of mediamatic.net
nlbiblioblogs.pbwiki.com, naymz of plaxo.dot.com
voortaan gewoon weer een briefje naar de Sint'
met wat je lust of wil
voor dit gedoe wordt Sint te oud
(kan iemand iets doen aan digiPiets gegil?)

Welkom overigens bij de GGD
Tis dan wel geen cursus over beleggen
Maar wel beter dan WW
Zal Sint maar zeggen.

Rita Niland
Clicky Web Analytics