UGCZ : Unofficial GameCrossing Zone

UGCZ : Unofficial GameCrossing Zone
Donderdagmiddag in Leuven: “Dit is de kleinste mobiele bibliotheek van Nederland, met sinds vandaag een rijdend filiaal in Vlaanderen: De UGCZ : Unofficial GameCrossing Zone”.
"Vanmorgen goed gevuld met onderin boeken, op de plank erboven tijdschriften en strips, wat luisterboeken en op de bovenste planken zo’n 200 mini gamecd-roms. Niet te leen, wel te geef. Eigenlijk doorgeefcd-roms, doorgeefboeken. Kent u Bookcrossing? De meeste aanwezigen knikken gelukkig bevestigend."



Van Bookcrossing naar GameCrossing
Voor de overigen wat uitleg: Bookcrossing is een internationaal initiatief om van de hele wereld één grote bibliotheek te maken.
Als je een boek uit hebt en niet wilt bewaren, schrijf je het in op de site http://www.bookcrossing.com/ , het krijgt een uniek nummer, je plakt er wat stickers op en laat het achter in de trein, een hotel of waar je wilt. De vinder neemt het mee, meldt het op de site en laat het weer ergens achter. Een OBCZ – Official Bookcrossing Zone is net zoiets, maar dan gaat het om een openbaar plankje bijgehouden door vrijwilligers ergens in een restaurant, winkel enz. Nieuw is sinds vandaag de UGCZ…

En dat alles wordt verteld op de studiedag voor Belgische collegae:

Games & openbare bibliotheken: studiedag VVBAD, Leuven, 22-1-2009.
Donderdag 22 januari: Presentatie in Leuven voor de Vlaamse vereniging voor Bibliotheek- Archief- en Documentatiewezen, de VVBAD. Organisator SBB Vlaams-Brabant

Omschrijving: Steeds meer bibliotheken staan open voor games. Alhoewel games tot nu toe niet mogen uitgeleend worden kunnen bibliotheken wel gameconsoles en games aanbieden in de bib.

Tijdens de voormiddag ligt de klemtoon op games als cultureel fenomeen, serious gaming en krijgt u een gameoverzicht. In de namiddag delen wij spelervaring uit de openbare bibliotheken van Rotterdam* en Delft (en de rest van de wereld) en krijgt iedere deelnemer de kans om zelf een aantal games te ontdekken. Quote van: http://www.vvbad.be/node/4254

Programma

9:30 Onthaal
10:00 Games als cultureel fenomeen (Jan Staes)
10:30 Serious gaming (Vero Vandenabeele - groep T)
11:15 Overzicht games (Roel Damiaans (Chief))
12:00 Lunch
12:45 Rita Niland (bib Rotterdam)
13:45 Jaap van de Geer en Erik Boekesteijn (Dok Delft)
14:45 Pauze
15:00 workshop games: PSP, PS3, Wii, Xbox, ... (Rita, Jaap, Erik)
16:00 Afsluitend drankje

Op perron 5 in Dordrecht om kwart voor 8 vanmorgen werd dit kofffertje opengeritst. Op perron 1 en 3 stonden wat vroege scholieren die het koffertje herkenden, want dit is niet de eerste keer dat er een koffer op wielen vol boeken en cd-roms op het perron of in de trein wordt “gecrost”. Een paar renden door de tunnel en zo was de helft van de gamecd-rom’s verdwenen. Een scholier vroeg er 30: voor alle cursisten in mijn groep, OK? Natuurlijk. Verspreiding door de doelgroep zelf is altijd betere marketing dan door een oudere jongere.

Twitteren als verslag…
In de trein eerst twitteren. Is dat bekend? De helft aan vingers. Een soort mini-blog, als verslag voor onderweg. Kijk maar hier… http://ritanila.blogspot.com/2009/01/games-als-cultureel-fenomeen-en-serious.html Dat was het verslag van de ochtendpresentaties van het congres in Leuven.

Gamecrossing in de trein
Terug naar kwart over acht: voorin ingestapt de coupe’s door. Na, aan zo’n 20 mensen is uitgelegd wat gamecrossing / bookcrossing is, is voor Roosendaal de tweede plank in het koffertje leeg. Met wat hard praten bereik je in een trein drie maal zoveel publiek. Een slapende mijnheer was niet zo blij dat hij werd wakker gemaakt, maar een boek was welkom als pleister op de wonde. Een conducteur mopperde wat maar nam een gamecd-rom aan voor zijn zoon. Onderin bleef een rij boeken over, mijn koffertje moet leeg terug zoals gebruikelijk, dat zal hier geen probleem zijn….

Als u al eerder heeft gelezen hoe je Bookcrossing kunt combineren met activiteiten, begrijpt u er wellicht meer van :
Boeken en kids: http://blogger.xs4all.nl/ritanila/archive/2008/04/08/372090.aspx
Boeken in de brandnetels: http://blogger.xs4all.nl/ritanila/archive/2007/07/16/257850.aspx

Games gemaakt door kids?
De games op de cd-roms zijn gemaakt door jongeren. Deels het betere kopieer en bewerkwerk, want als je pas begint met games bouwen, is kopiëren en aanpassen ook iets waar je veel van leert.
Deels met gratis tools zoals hier te vinden: http://delicious.com/ritanila/gamebouw

Kosten, baten en marketing
Meestal delen we geen cd-roms uit, dat kost wat geld, maar de kosten worden snel terugverdiend. Overigens is dat de reden dat het geen formeel bibliotheekproject is. Bij bibliotheken is de manier van financieren waarschijnlijk lastig uit te leggen. Meer daarover later.
Hoe verdien je het geld terug? De meeste pc’s hebben internetverbinding. Wil je een game installeren op je pc of op je mobiele telefoon, dan wordt op de achtergrond een internetpagina geopend en het ip-adres geregistreerd, zeg maar de unieke code die bij elke pc hoort. Er wordt gevraagd naar e-mailadres, MSN en naam of voor een mobieltje naam en telefoonnummer om gratis updates, cheats en meer games te verkrijgen. De tekst die je moet aanklikken om de ‘regels’ te accepteren, scrollt nagenoeg niemand door. Daarin staat het één en ander over het registeren van gegevens om iemand te kunnen voorzien van informatie. Met de gegevens die je hebt, kun je verder marketen. Op de ‘landingspagina’ staat reclame. Die bekijkt volgens mij nauwelijks iemand, maar je verdient zo al wel een deel van de kosten terug. Simpel en effectief.

Peertopeeren levert doekoe op
Een game op een cd-rom wordt gemiddeld 20 maal gekopieerd en geopend. Dat beseft de eigenaar vaak niet. Gedownloade programma’s komen vaak in een openbare map terecht, daar worden deze gedeeld via P2P (peer-to-peer) netwerken. Ook worden games vaak doorgestuurd naar vrienden. We zetten ze zelf ook op netwerken, met een goede titel gaan ze prima… en 20 x reclameopbrengsten, dekt een deel van de onkosten…

Wanna build?
Als iemand een game heeft uitgespeeld verschijnen op het scherm de high scores zoals gebruikelijk. Daarna verschijnt er een tekst met : ”Wanna build? Game made by Anne (14) en Mohammed(16). Ook leren bouwen? SMS Build en je postcode naar 06 ... Normale SMSkosten, SMS die je ontvangt bevat een link naar een pagina met meer informatie en een inschrijfformulier”.
Op het inschrijfformulier wordt gevraagd of iemand over een laptop of pc beschikt die mee te nemen is, voorkeur voor bepaalde soort games, leeftijd, vervoermiddel, maximale reistijd en meer.

Train de trainer
Zodra er 10 aanmeldingen wordt er een plaats gezocht. Dat kan een buurthuis met e-centrum zijn, een school, een internetcafé, een gamecenter, een zaaltje ergens of zelfs een bibliotheek waar een pc-lokaal wordt gehuurd,. Kosten afhankelijk van de kosten van de ruimte en wel of geen eigen pc. Vaak gratis met verplichte consumptie, soms vrijwillige bijdrage met een streefbedrag, maximaal een paar euro.

Onderstaande cursieve tekst werd i.v.m. de korte tijd die beschikbaar was voor de presentatie ‘geskipt’ maar is hieronder alsnog te lezen..

Screencasting
De bijeenkomsten worden georganiseerd door (ex-)deelnemers. Zelf ben ik er niet altijd bij, dat hoeft ook niet. Uitleg van de vaak Engelstalige programma’s wordt opgenomen via screencasting.
Niet alle kids zijn zo goed in het lezen van Engelstalige uitleg en ook de senioren die soms meedoen hebben daar moeite mee.
Verder hebben de meeste deelnemers gewoon geen zin in het lezen van helpbestanden. Zien en nadoen, dat werkt sneller.
Bij screencasting wordt gebruik gemaakt van programma’s die zoals het woord min of meer al zegt, opnames maken van het computerscherm, terwijl je daarmee aan het werk bent. Meestal nagenoeg zonder voorbereiding, er wordt een begin gemaakt met het bouwen van een game, dat wordt opgenomen en de toeschouwers kunnen meekijken, terwijl ze zelf op hun laptops of pc’s meeklikken.
Meestal wordt Camtasia studio gebruikt, mijn favoriet is Captivate, beiden betaalde programma’s, maar er zijn ook goede gratis alternatieven zoals Wink 2.0.
Binnen de schermopnamen wordt waar nodig gebruik gemaakt van een chatprogramma, waarbij wat Engelse termen worden vertaald. Soms een webcam, maar daar ben ik niet zo’n fan van omdat dit nogal afleidt.
In sommige programma’s zoals Second Life zitten al screencasting opties ingebouwd. Voor het achteraf bewerken is soms wel extra software nodig, maar ook dat is gratis te vinden. Bij mijn postings over Machinima en Storytelling is meer uitleg te vinden.
http://blogger.xs4all.nl/ritanila/archive/2008/02/11/351752.aspx
En http://blogger.xs4all.nl/ritanila/archive/2008/01/16/342572.aspx
Op YouTube zijn overigens veel screencastfilmpjes te vinden en er zijn vodcasts die al zo worden gemaakt.

Train de trainer werkt als een train.. pardon trein
Kids die fraaie games hebben gemaakt, krijgen complimentjes en de vraag of ze zelf een groep willen draaien als vrijwilliger. Train de trainer-model, dat werkt als een train, pardon trein. De gegevens staan op een server op mijn zolder en contact wordt onderhouden via MSN, Hyves enz.

Bibliotheek in beweging?
Lokaties zoals boven te lezen: buurthuis met e-centrum zijn, een school, die tegenwoordig vaak over mooie smartboards beschikken, een internetcafé, een gamecenter, een zaaltje ergens of zelfs een bibliotheek waar een pc-lokaal wordt gehuurd. De hierboven genoemde locaties ongeveer in voorkeursvolgorde en dat betekent helaas nog steeds de bibliotheek als laatste optie.

Nog steeds is het in veel bibliotheken lastig om te gamen, om games te bouwen, eigenlijk om software te gebruiken die niet binnen het Officepakket valt. Zeker niets installeren, ook niet als het gratis is. Sites staan vaak op een zwarte lijst, de blacklist of niet op de whitelist en dat heeft hetzelfde effect, zodat internetverbindingen nogal eens onbruikbaar zijn. Oude versies van flash, shockwave, oude browsers.
Hardware voorzien van onbruikbare toetsenborden, slechte muizen en dito koptelefoons. Eigen toetsenborden, muizen, tekentablets en headsets zijn niet in te pluggen omdat de contacten meestal verstopt zijn achter deurtjes en de sleutels onvindbaar.
Surfen mag, maar creatief zijn, iets maken ie nog steeds één van de lastigste zaken in de bibliotheek, terwijl dat toch juist iets zou zijn waar je kids mee trekt en je zo in je jaarverslag de educatieve aspecten kunt noemen. En het hoeft beslist geen duur programma als Photoshop te zijn, gratis en open sourcetools zijn er voldoende en vaak net zo bruikbaar. Geef mij een paar goede pc’s met admin-rechten, laat mij wat stagiaires aantrekken en ik garandeer u 90 % bezetting buiten de schooltijden en 60 % tijdens schooltijden minimaal…

Uren reizen maar toch niet welkom?
Als je zelf pc's of laptops meebrengt is het in Nederlandse bibliotheken meestal lastig om een betaalbare internetverbinding of hotspot te gebruiken. Vaak zijn deze uitbesteed en verdient de KPN er m.i. vaak behoorlijk aan, gezien de tarieven. Mijn advies is aan de bezoekers altijd om een provider als XS4all te nemen, dan mag je overal de hele dag gratis hotspots gebruiken. En als je dat niet hebt op zoek te gaan naar gratis hotspots in de bibliotheek, die zijn er wel als de buren zo aardig zijn om…
Soms mag je een half uur gratis internetten in de bibliotheek, maar de reistijd van de deelnemers loopt soms op tot meer dan een uur enkele reis, dus dan kom je niet voor een half uur. Gamers wonen overal en reizen soms uren naar een landelijke meeting. Soms met een slaapmatje en slaapzak, aan enthousiasme ontbreekt het niet.
Lastig voor bibliotheken dat die kids overal en nergens vandaan komen. Vaak wil men alleen kids uit de eigen regio, daar betaalt de gemeente nu eenmaal voor. Dat is moeilijk uit te leggen aan je gebruikers.

Jongerenvloer en jongerenbieb
Er zit wel verbetering in, in Bibliotheek Rotterdam wordt op 23 januari 2009 de ‘Jongerenvloer’ geopend. Nog niet helemaal klaar, maar er staan zes stoere game-pc’s, geïnstalleerd door The Game Syndicate, een prima contactadres om pc’s te regelen die wel bruikbaar zijn met games die dan ook nog regelmatig worden ververst op basis van gebruiksgegevens. En de plannen zijn dat daar wel programma’s op komen waar je creatief mee aan de slag kunt. Nee, ik heb geen aandelen…Er zijn ook plannen voor een jongerenbieb.
Meer info: http://www.bibliotheek.rotterdam.nl/NL/Actueel/Nieuws/Pages/NieuweenjongerenvloerindeCentraleBibliotheek!.aspx

Lege bibliotheken… en Leve Eli!
De trend in de bibliotheekwereld is het vervangen van baliemedewerkers door inlever- en uitleenautomaten, wisselmachines, inlogschermen en bewakers.
Steeds meer mensen in de back-office, minder in de front-office, lege bibliotheken.
Dat terwijl onderzoek uitwijst dat publiek naar de bibliotheek komt voor de ontmoeting, sociaal contact. Nog steeds hebben vele generatiegenoten goede herinneringen aan de biebjuf die wist wat je leuk vond. Nu zijn ze op zoek naar de biebjuf of biebmeneer die game-competities opzet en controllers uitleent, maar die is nog moeilijk vindbaar. Kijk eens hoe Eli Neiburger dit organiseert.
En het hoeven beslist geen gamers of allemaal jonkies te zijn, gewoon aardige mensen die houden van kids en de bieb.
Meer in een verslag van een vorige presentatie…
http://blogger.xs4all.nl/ritanila/archive/2008/03/12/360962.aspx

Waarom gamen in de bieb?
Kids hebben vaak thuis prima apparatuur, het gamecenter nog betere apparatuur, goed geluid, een bepaalde sfeer en snel de nieuwste games. Als bibliotheek moet je het goed organiseren, wil je gamers trekken. Zowel qua apparatuur, qua games als qua organisatie.
Als je ze binnen hebt, gaan ze ook andere dingen doen, lezen bijvoorbeeld, lenen.
Cijfers uit de USA maar ook ik meen uit Haarlem (NL) wijzen uit dat er tot 70 % meer boeken worden geleend als je games organiseert. Was dat nu die generatie met laaggeletterden, met jongeren die niet wilden lezen?
Lan-party's zijn populair, gamecenters zijn populair. Naast het spelen van het spel, met de spanning, de verbeelding waarbij je even de werkelijkheid vergeet, zijn contacten in een spel of 3dwereld (Second Life, Home) maar ook in de gewone wereld belangrijk.
Thuis leer je eerst hoe een game werkt, zonder bespied te worden door gasten die het beter kunnen dan jezelf. Je wilt niet afgaan tenslotte. Heb je geoefend, dan op naar je vrienden thuis of naar het gamecenter. Kom je daar binnen, dan begin je met een rondje. Wie speelt er een bepaalde game?
Ken je hem of haar? Is tie goed? Je kunt samen met iemand spelen in een game of juist tegen iemand of meer iemanden. Test je kennis, handigheid met de knoppen, slimheid in beslissingen, werk samen in de groep, maak afspraken en verkrijg aanzien.
Dat lijkt verdacht veel op een goede leerschool voor de rest van je leven, buiten de gamewereld…

16+, 18+
Zo’n 4 % van alle games is niet geschikt voor jeugdige gebruikers en m.i. ook niet voor jeugdige toeschouwers. Dat zijn wel games die veel publiek trekken, maar mijn advies aan bibliotheken blijft om hier niet mee van start te gaan. Bij de 95 % die overblijft zit voldoende keus voor alle leeftijden. Kies je wel voor de 5% dan is het als bibliotheek allereerst nagenoeg onmogelijk de leeftijden te bewaken. Op de vloer is vaak weinig controle, pasjes worden al sinds de introductie van internet in 1999 doorgegeven en jongere kids zullen uit alle macht proberen om games te spelen die in het gamecenter verboden zijn. Daar wordt het wel goed bewaakt, core business… En als je het wel goed bewaakt, zullen er hordes jongere kinderen om de spelers heen ‘hangen’. Iets dat speler en personeel niet zullen waarderen.
Naast personeel zijn er ook de ouders, docenten en last but not least geldschieters zoals wethouders die daar problemen mee zullen hebben en dat kan de dood van je project zijn. Jammer omdat je daar ook mee afgaat bij de doelgroep.

18 miljoen uur in de virtuele wereld
In een 3D wereld kun je zijn, wie je wilt zijn. Aan het aanpassen en kleden van avatars in Second life wordt soms meer zoveel tijd besteed dan aan het shoppen en opmaken in de echte wereld. Ook daar is bijna de helft van de tijd communicatie. Over 3D werelden wordt veel gezegd. Aantallen gebruikers van World of Warcraft, van Second Life, van Home? In mei 2007 brachten de 500.000 actieve inwoners van Second Life 18 miljoen uur door in de virtuele wereld.

Met oma op reis in Second Life
Mijn kleinzoon van 7 speelt games op de Wii, Playstation, heeft een Nintendo DS maar vind het prachtig met oma op reis te gaan door Second Life, Civilization, Cultures, de Sims.
Dat moet wel samen omdat de voertaal Engels is en niet alle omgevingen geschikt voor een kind alleen. In zijn vakantie zitten wij samen zo 5 uur achter elkaar achter het scherm en per dag leert hij al snel zo’n 20 nieuwe Engelse woorden, die hij na één keer uitleg zonder moeite een paar maanden onthoudt.

Citaat:
“In 2005 bracht de Nederlander gemiddeld meer dan een half uur van zijn vrije tijd door achter het computerscherm. Daarmee kwam ict als vrijetijdsbesteding op gelijke hoogte met het lezen van gedrukte media. Twee derde van die computertijd ging op aan online toepassingen. Hier doen zich grote verschillen voor tussen leeftijdsgroepen. Computerspelletjes voeren de lijst van offline-toepassingen aan. Van de gemiddeld 1,3 uur per week gaat een half uur (een kleine 40%) op aan gaming. Tieners vermaken zich anderhalf uur met offline spelletjes en nog eens een keer zoveel tijd met online gaming (zie de andere tabel). Opvallend is het dat ook 65-plussers bijna een half uur per week spelletjes spelen, al zullen dat wel andere games zijn dan de tieners spelen. Tieners brachten in 2005 bijna een uur per dag on line door. Zo'n 60 procent van die tijd (3,8 uur per week) waren ze bezig met instant messaging oftewel msn'en. Het verschil met de eerstvolgende leeftijdsgroep van twintigers en begin-dertigers is enorm. Zij besteden er dagelijks nog geen tien minuten aan.”
Bron: http://www.tijdsbesteding.nl/

Boeken zijn onze core-business, ook als dat onze ondergang is…
Bibliotheken hebben er moeite mee de leeftijdsgroep van 16 tot 25 te bereiken met de traditionele media. Natuurlijk wordt er nog steeds veel gelezen, maar dat gaat deels om gratis kranten, gekochte boeken en minder om geleend materiaal. Als je dan een collega ergens in den lande hoort zeggen' die gamende jongetjes mogen van mij wegblijven, onze core business is toch boeken', betekent dat, dat je een generatie dreigt kwijt te raken en de vraag is, of je ze dan, als ze zelf kinderen hebben, nog terug ziet komen. Volgens mij gaat het om media als core-business en dat zijn ook cd-roms, internetsites. Daarnaast zijn wij er wat betreft boeken ook voor recreatie, dus om bij games dan alleen te kiezen voor educatieve games, waar sommigen voor pleiten, zou een vreemde keus zijn.

Bluetooth
Nadat de cdroms op waren, werd de UMPC (Mini computer) in de trein aangezet en startte het bluecasten of eigenlijk bluejacken. Al eerder hier beschreven: http://ritanila.blogspot.com/2008/12/bluetooth-experimenten-voor-de.html

Bluecasting
Door middel van bluecasting krijgen gebruikers van een mobiele telefoon of PDA met Bluetooth ingeschakeld automatisch clips, mini ad's etc. aangeboden, zodra zij in de buurt komen van een speciaal ontwikkeld plasma screen, multi-media zuil enz. Dok heeft daar bijvoorbeeld ervaring mee. De telefoon moet dan wel als 'waarneembaar' voor andere bluetoothapparaten ingesteld staan en je moet het bericht accepteren. Negeert iemand dit bericht of heeft diegene het niet in de gaten dan verdwijnt het vanzelf van de telefoon en je zult nooit weten dat het je gevraagd is. Er blijven dus geen gegevens op de telefoon staan.

Bluejacking
Via bluejacking kun je via je mobieltje gratis digitale berichtjes en visitekaartjes zenden naar elke bluetooth telefoon in je omgeving binnen een straal van tien meter. Een berichtje versturen via bluejack gaat iets anders in zijn werk dan het versturen van een sms. Eerst moet er een nieuwe contactpersoon aangemaakt worden, maar in plaats van een naam wordt een berichtje gemaakt. Vervolgens dien je de onbekende contactpersoon een 'visitekaartje' te versturen via de optie ‘verstuur’ via bluetooth. Daarna is het wachten of degene die het bericht ontvangt zal antwoorden.

Bluejacking is oorspronkelijk begonnen als een grappige en originele manier van communiceren met de mobiele telefoon. Helaas wordt het ook wel eens gebruikt om in discotheken anderen vervelende foto's of berichten te versturen. Wil je dat niet, dan kun je de bluetooth-functionaliteit op uw telefoon uitschakelen of de menuoptie 'bluetooth device onzichtbaar voor andere devices' inschakelen. Dan krijgt u echter ook geen leuke zaken als games, nieuwsbrieven, vodcasts en podcasts aangeboden;-)

Bluejacking wordt vooral gebruikt op plaatsen waar veel mensen bij elkaar zijn zoals een trein, een café of in een wachtruimte. Doorgaans is de ontvanger een onbekende. Zodra u uw toestel naar andere telefoons laat zoeken, geeft uw eigen telefoon een overzichtje van de beschikbare telefoons in de omgeving. Hebben de telefoonbezitters hun mobieltje een ‘naam' gegeven, dan ziet u deze naam in het overzicht op uw toestel, maar meestal is het een nietszeggende standaardnaam zoals het merk en typenummer van de telefoon.

Wanna play ? Wanna build?
Als mobieltjes het geluid van een SMSje laten horen kijken de meeste ontvangers wat verwonderd in het rond. Als ze het berichtje accepteren staat er bijvoorbeeld zoiets als:
Wanna play? Game made by John(12) Musa (17). Gratis game? SMS Free 06... Normale SMSkosten, SMS die je ontvangt bevat een link. Als de ontvanger de link opent komt er een aanbod voor een gratis game. Verder dezelfde procedure als boven beschreven.
Wonderlijk genoeg vertrouwen mensen berichtjes die afkomstig zijn van een bibliotheek (of iemand die beweert dat ie een bieb is) blindelings. Dat is handig voor dit initiatief maar enige mediawijsheid brengen wij de mensen tussendoor graag bij.
Als jongeren op deze manier meewerken, hebben ze een fraai T-shirt aan met de tekst: Gratis games van de bibliotheek: Zet je bluetooth aan. En op de achterkant van het shirt: Gratis e-books van uw bibliotheek via uw mobieltje? Meer info hier.
Als men vraagt ‘welke bibliotheek’ moeten wij het antwoord schuldig blijven;-)

Flow, flow, flow..
Terug naar mijn activiteiten rond games. Misschien vraagt u zich inmiddels af waarom deze activiteiten op deze manier worden georganiseerd en waarom dit geen formeel bibliotheekproject betreft….

Als medewerker backoffice mis je het werk in de frontoffice. Als je innovatiemedewerker bent, kun je veel ideeën verwerken in plannen, maar het beste plan wordt volgens mij pas geschreven als het in de praktijk is uitgetest en bijgesteld.
Op zich is het leuk werk om een projectplan te schrijven en een team mensen aan te sturen die na een brainstorm samen aan de slag gaan iets te realiseren op deze manier, maar voldoening heb je pas als deze worden uitgevoerd. In alle bibliotheken is er te weinig formatie en financiën zodat veel plannen op de plank blijven liggen.

Professioneel werken of niets doen
De manier waarop wordt gewerkt zou binnen de meeste bibliotheken niet kunnen. Screencasts gaan nog wel, maar het heeft weinig zin een screencast op de bibliotheeksite te plaatsen als de software, waar het over gaat, niet gebruikt kan of mag worden in de bieb zelf.
Vodcasts of podcasts zijn nog lastiger. Opnamen gemaakt met een camera van een paar honderd euro of een webcam zijn, met een biebjuf als presentatrice of enthousiaste klanten zijn niet van professionele kwaliteit. Een professioneel gemaakt filmpje kost echter 5.000 euro en dat geld is er vaak niet. Als het geld er wel is, moet het worden georganiseerd en dat is het volgende struikelblok vaak.
De keus is dan vaak niets doen, omdat het te duur is en te veel tijd kost. Als je publiek de keus geeft tussen niets of iets dat misschien niet de kwaliteit heeft van een tv-uitzending, weet ik wel waar men voor kiest.

Flow door de combi
Als je pilots hebt uitgevoerd, is in ieder geval aangetoond dat het mogelijk is en dat er interesse voor bestaat. Ook de hoop dat het ergens wordt uitgevoerd, lukt dat niet in de eigen bibliotheek dan misschien elders. En het levert ‘flow’ op die weer nieuwe moed geeft om het volgende plan te schrijven.

Tot 2002 was ondergetekende front- en backofficemedewerker, een ideale combinatie omdat je zelf meteen ideeën die uit het publiek komen, kunt uitproberen of invoeren, waar nodig alleen na een gesprek met een filiaalhoofd. Dat geeft flow, energie en enthousiasme, zowel bij jezelf als bij de klant. En… je blijft bekend met dat wat de klant wil, met de ideeën, problemen, de klachten. Je kunt soms zelf iets meteen oplossen, begrijpt waarom iets niet kan en kunt het aan de klant uitleggen. Na mijn vertrek naar de backoffice ben ik – min of meer als vrijwilligster – activiteiten blijven ondernemen in een soort pilotvorm. Dat is soms lastig, ook voor de organisatie, omdat het korte pilots betreft waar niet ieder aan mee kan doen zonder dat het nachtwerk wordt en, hoe leuk het ook is, op korte termijn geen regulier aanbod wordt.
Als vrijwilliger met vrijwilligers kun je vaak tegen lage kosten of gratis iets ondernemen. Als je geen of weinig geld hebt, zijn er altijd instanties waar je gratis ruimte kunt vinden, tegen kostprijs gebruik kunt maken van faciliteiten enz.

* De aankondiging in de presentatie klopte niet helemaal.
Mijn presentatie ging over games & (hoe) bibliotheken (dit zouden kunnen doen), in combinatie met Gamecrossing en bluejacking.
Als zzp-er, in privétijd en beslist op persoonlijke titel en niet als afgevaardigde van één van de zes organisaties waar ik voor werk (waarbij twee openbare bibliotheken).

Ik hoop veel Belgische collega’s te hebben geënthousiasmeerd en geïnspireerd. En door de posting op mijn blog ook de Nederlandse collega’s natuurlijk!

Game on!

Rita Niland
op persoonlijke titel